Wieża ciśnień w Koninie, choć powstała jako jeden z wielu takim samych budynków, pełni obecnie wyjątkową funkcję. W jej klimatycznym wnętrzu rozkwita sztuka i kultura. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć o tym naznaczonym przez historię miejscu.

Czym jest wieża ciśnień w Koninie?

Wieża ciśnień w Koninie to historyczny budynek, w którym pierwotnie znajdowały się dwa żelbetonowe zbiorniki. Gromadzona w nich woda zaopatrywała parowozy. Służyła także do zaspokojenia potrzeb mieszkańców pobliskiego osiedla kolejowego. Aktualnie zbiorników już nie ma, a budynek odgrywa ważną rolę na kulturalnej mapie Konina. W jego wnętrzu swoją działalność prowadzi funkcjonująca w ramach Centrum Kultury i Sztuki w Koninie Galeria Sztuki Współczesnej “Wieża Ciśnień”.

Historia wieży ciśnień w Koninie

Wieża ciśnień w Koninie została wybudowana w 1924 roku w ramach kompleksu budynków powstałych na potrzeby obsługi ruchu kolejowego. Wzniesiono ją na podstawie znormalizowanego projektu, a podobne konstrukcje znajdują się także na stacjach: Biała Podlaska, Łódź Kaliska, Nasielsk, Pilawa, Radomsko, Sochaczew, Tłuszcz, Żyrardów. Wieża ciśnień w Koninie przetrwała w nienaruszonym stanie drugą wojnę światową. Od 1939 roku obiekty kolejowe znajdowały się pod zarządem Dyrekcji Kolei Rzeszy w Poznaniu i wkrótce w Koninie została wybudowana kolejna, większa wieża wodna. Obie wieże były wykorzystywane aż do elektryfikacji magistrali kolejowej w latach sześćdziesiątych. W 1990 r. w wyremontowanym wnętrzu swoją działalność rozpoczęło Konińskie Biuro Wystaw Artystycznych. Od 1999 r. w dawnej wieży ciśnień w Koninie działa Centrum Kultury i Sztuki.

Czy można zwiedzać wieżę ciśnień w Koninie?

Odnowiona wieża ciśnień w Koninie jest jedną z atrakcji turystycznych. W jej wnętrzu odbywają się wystawy sztuki współczesnej, a sama galeria zajmuje się jej popularyzacją w miejscowym środowisku. W wieży działa również pracownia plastyczna, organizowane są wykłady, zajęcia i warsztaty artystyczne. 

Będąc w Koninie, warto odwiedzić wieże ciśnień nie tylko ze względu na historyczną wartość budynku, ale także przez wzgląd na wyjątkową działalność artystyczną prowadzoną w jego wnętrzu.